H
- 10 -
li.jkt wel, met de geestelijke leider van dit dorp, de pastoor, om een nieuw
huis te krijgen en ze zijn ongeveer tegelijkertijd klaargekomen. Ik wil er me
verder niet over uitlaten, wie het meeste succes heeft in deze, dat laat ik
in het midden, maar dit huis zou in Bavel momenteel nog niet zo goed voldaan
hebben. Wij treuren daarom niet, omdat hier Ulvenhout dit prachtige raadhuis
heeft gekregen. Wij in Bavel blijven nog graag wat langer het landelijke ka
rakter behouden. Dat wil niet zeggen, dat we niet graag op tijd wat bouwen,
want daar ontbreekt in Bavel ook nog wel iets aan. En ik hoop, dat dit jaar
- ik lees juist in de courant dat er weer huizen loskomen Bavel nu eens niet
vergeten wordt. In Bavel is wel gebrek aan nieuwe woningen. Ik hoop, dat dit
huis, dat wel zo ver mogelijk naar Bavel is geplaatst, en daar zijn we al heel
dankbaar voor, dat het toch de richting van Bavel uitstaat en dus voor de bur
gerij van Bavel gemakkelijk te bereiken is; ik hoop, dat dit huis in lengte
van jaren een punt zal zijn, dat de gemeente samenbindt en dat een goede sa
menwerking en vooral eendrachtige samenwerking tussen onze kerkdorpen zal hel
pen bewaren. Die eendrachtige samenwerking is er Goddank en dit huis kan er
veel aan bijdragen, dat die ook bewaard blijft. Tenslotte spreek ik de wens
uit, dat ook de goede samenwerking tussen burgerlijk en geestelijk gezag, zoals
die in onze gemeente er altijd is geweest, dat die ook in lengte van jaren
•j« moge bestendigd worden en dat wij hier als geestelijken graag gehoord worden
om onze belangen te bepleiten en wij van onze kant beloven, dat we naar de be
langen van de gemeente altijd graag zullen luisteren en speciaal in Bavel ook,
als kerkdorp, daaraan altijd gaarne zullen meewerken, om die te helpen bevor
deren.
De Burgemeester geeft hierna het woord aan zijn collega in de gemeente Vught,
de Heer J.A.M.Rouppe van der Voort.
Deze zegt:
Ik ben blij dat ik na de pastoor van Bavel mag spreken, want alle voorgangers
boden iets aan en hij heeft iets gevraagd en ik wil er netjes tussen in gaan
staan. Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken iets recht te trekken. Zo
juist heeft de Commissaris van de Koningin mij willen bewierroken omtrent een
initiatief, dat, in alle eerlijkheid en oprechtheid, van hem kwam. En daar
hebben wij graag aan meegewerkt, en dat ik nu toevallig voorzitter van die in
derdaad buitengewoon prettige samenwerking ben geweest, is een kwestie van.
samenspel, maar de eer en initiatief komen DrKortmanntoeEn ik we^t het. Hij
is misschien in deze weer te bescheiden geweest dit te erkennen en heeft dat
maar op mijn hoofd gezet, maar deze kroon past echt niet op mijn hoofd. Ik
wou dit maar even zeggen, want ik weet, dat de Commissaris der Koningin ook
g zo is, dat hij op het ogenblik mij niet tegenspreekt. Ik bied alleen aan mijn
hartelijke gelukwensen; overigens is me dat ook weer gemakkelijk gemaakt om
het daarbij te laten. Gedeputeerde Staten hebben mij ook daarbij geholpen door
hier een cadeau aan te bieden van een Vughtse Kunstenaar. En die hartelijkheid
van het meeleven, dat is toch een soort binding tussen de oude relatie, die
toch bestond Ereda Nieuw - Ginoeken en die nu in andere verhoudingen en in
andere plaats doorleeft. Mijn hartelijke gelukwensen.
Als laatste spreker zegt de Gemeentesecretaris, de Heer van Zwols
Mij is gevraagd namens het gehele personeel van het gemeentehuis, alsmede na
mens de archivaris, bij deze gelegenheid een enkel woord te spreken en een ge
schenk aan te bieden. En, mevrouw en mijne heren, ik doe dit met bijzonder
groot genoegen. Er zijn vandaag vele mensen verheugd. Uiteraard de bestuur
ders. Uiteraard ook de ingezetenen, doch zeker niet minder de mensen, namens
wie ik hier het woord mag voeren. De ambtenaren toch hebben met groot verlan
gen uitgezien, waarvan sommigen reeds zeer lang en anderen zelfs 24 jaren,
naar dit moment. Vanaf het eerste ogenblik van het bestaan der gemeente Nieuw-
Ginneken - te weten 1 januari 1942 - waren het vooral de ambtenaren, die de
exterritoriale ligging van hun gemeentehuis onprettig ervoeren. Ee®. moeilijk
te definiëren onbehaaglijk gevoel bekroop hen telkens weer, omdat zij voort
durend moesten vaststellen hun werk vóór de gemeenschap te moeten verrichten
bCiiten de gemeenschap. Groot was dan ook hun vreugde - ik herhaal het - toen
r - eindelijk -
