1. De belanghebbende aan wie ontslag is verleend heeft in geval van gehele
of gedeeltelijke werkloosheid recht op een uitkering:
aindien hij in de periode van 12 maanden onmiddellijk voorafgaande aan
het ontslag op ten minste 130 dagen in dienstbetrekking heeft gewerkt;
b. zolang hij de leeftijd van 23 jaar niet heeft bereikt, indien hij
aantoont tevens in een periode van drie jaar onmiddellijk voorafgaande aan
het ontslag ten minste gedurende 130 weken in dienstbetrekking van niet
bijkomstige aard te zijn geweest.
2. Ten aanzien van de belanghebbende die:
a. in een regelmatig arbeidspatroon op hetzij meer hetzij minder dan vijf
dagen per week werkt, bedraagt het aantal dagen, waarop hij in de in het
eerste lid bedoelde periode van 12 maanden in dienstbetrekking moet hebben
gewerkt, in plaats van 130, het 26-voudige van het gemiddeld aantal volgens
dat arbeidspatroon per week gewerkte dagen, evenwel niet minder dan 65;
b. in een onregelmatig arbeidspatroon op gemiddeld minder dan vijf dagen
per week heeft gewerkt, bedraagt het aantal dagen, waarop hij in de in het
eerste lid bedoelde periode van 12 maanden in dienstbetrekking moet hebben
gewerkt, in plaats van 130, het 26-voudige van het aantal dagen, waarop hij
in die periode van 12 maanden gemiddeld per week heeft gewerkt, evenwel
niet minder dan 65.
Indien in weken, gelegen in de periode van 12 maanden, niet of op minder
dan 2 dagen per week is gewerkt, worden die dagen, alsmede die weken, niet
in aanmerking genomen voor de berekening van het aantal dagen waarop de
belanghebbende moet hebben gewerkt. Indien het berekende aantal dagen,
waarop de belanghebbende moet hebben gewerkt, uitkomt op een gebroken
getal, wordt dit naar boven tot een geheel getal afgerond;
c- in de in het eerste lid bedoelde periode van 12 maanden uitsluitend of
vrijwel uitsluitend werkzaamheden heeft verricht welke naar hun aard
slechts beschikbaar zijn gedurende één of meer jaarlijks terugkerende
perioden, bedraagt het aantal dagen waarop hij in die periode van 12
maanden in dienstbetrekking moet hebben gewerkt, 80 in plaats van 130.
3. Met dagen, bedoeld in het eerste en tweede lid, worden gelijkgesteld
dagen
a. waarover de belanghebbende zonder te werken loon heeft ontvangen;
b. waarop de belanghebbende ten gevolge van het vervullen van militaire
dienst of in plaats daarvan vervangende dienst verhinderd was arbeid te
verrichten.
4. Indien het ontslag ingaat binnen 12 maanden na afloop van een periode,
waarin de belanghebbende:
a. ten gevolge van arbeidsongeschiktheid verhinderd was arbeid te
verrichten, dan wel
b. wegens werkloosheid in het genot is geweest van een uitkering, niet
zijnde een uitkering ingevolge deze regeling,
wordt de in het eerste en tweede lid genoemde periode van 12 maanden
verlengd met de duur van de bedoelde verhindering, dan wel van de bedoelde
uitkering.
5. Indien een ingevolge het eerste tot en met het vierde lid geldend recht
op uitkering vóór het voor die belanghebbende in artikel 11 bedoelde
tijdstip is geëindigd, doch vervolgens de omstandigheden die tot dat
eindigen hebben geleid of zouden hebben geleid, hebben opgehouden te
bestaan zonder dat ingevolge het eerste tot en met het vierde lid een nieuw
recht op uitkering is ontstaan, herleeft het eerstbedoelde recht.
Artikel 6
