U hebt in 197^ bij uw installatie ook gepleit voor open overleg, ruimte voor me
ningsvorming en eraan toegevoegd dat het scheppen van de noodzakelijke voorwaar
den daarvoor tot het burgemeestersambt behoorde. Uw opmerking ging in de rich
ting van het bestuurlijk handelen en het raadplegen van de meningen, zoals u het
toen omschreven hebt, aan de voet. Deze instelling heeft echter eveneens hier in
huis post gevat. Het heeft ertoe bijgedragen dat er ruimte kwam voor nieuwe ver
antwoordelijkheden, voor persoonlijke zelfontplooiing en dat er in Nieuw-Ginne-
ken gesproken kan worden van een goed arbeidsklimaat. De medewerkers van de ge
meente Nieuw-Ginneken hebben uw opstelling als zeer stimulerend ervaren en zijn
u daarvoor erg erkentelijk en ongetwijfeld zal er morgen nog op worden terugge
komen als afzonderlijk door het personeel van u afscheid wordt genomen.
Heel nadrukkelijk heeft u, burgemeester, de laatste weken geroepen zou ik bijna
willen zeggen om het bij het afscheid toch vooral kort te houden en geen wierook
te hanteren. Aan het eerste kunnen we wat makkelijker voldoen dan aan het laat
ste want het is kersttijd en dan ontkom je nauwelijks aan enige bewieroking en
mirre en goud zijn in deze tijd ook schaarse produkten. Bovendien zijn er een
aantal aspecten naar voren gebracht, ik heb dat zojuist ook gedaan, die het ver
melden waard zijn. Met alle bestuurlijke verdiensten zijn ze van betekenis ge
weest bij het besluit dat de gemeenteraad onlangs genomen heeft en waarbij u en
uw vrouw achtereenvolgens het ere-burgerschap en de ere-legpenning van de ge
meente Nieuw-Ginneken zijn toegekend.
Namens alle medewerkers van binnen- en buitendienst wil ik u beide daarmee van
ganser harte feliciteren.
Tot slot: veel succes in Etten-Leur, het ga u beide en de kinderen goed en
bedankt.
Hierna verleent de VOORZITTER het woord aan de heer J. DUIJNSTEE,
die zal spreken namens de houders van de ere-legpenning van Nieuw-Ginneken.
"29 december 1987 (in het octaaf van het feest van onnozele kinde
ren). Ten afscheid in proza, gelardeerd met wat poëtische ontboezemingen, een
geluid van buiten, dan hoort u het ook eens van een ander. Het Comité Nederland
Polen - een ernstige zaak - sinds 1914 waakzaam en werkzaam uit dankbaarheids
overwegingen heeft deze gelegenheid willen aangrijpen om even naar buiten te
treden om ons devies "Erezaak is 't, eretaak blijft 't" te beklemtonen; even
laten merken dat wij er nog steeds zijn maar vooral om dank uit te spreken aan u
en via u aan die vele andere gemeentenaren die zo vele gemeentelijke humane
initiatieven hebben genomen en uitgevoerd. Tegenover alle bevrijders moeten we
dankbaar blijven maar die Polen zijn daarop een uitzondering, ze verdienen wel
extra aandacht omdat zij de enige zijn die hun eigen geliefde vaderland nooit
hebben bereikt om het te kunnen bevrijden en nog steeds niet "van vreemde
smetten vrij zijn". Dat kan ons en dat mag u niet "Siberisch koud" laten; dat
hebben ze niet verdiend! Rest mij op dit onderdeel nog een speciaal dankwoord
voor de raad en de daad aan ons Comité verleend als onze Nederlands-Poolse
ambassadeur; wil dat blijven!
Een heel ander chapiter betreft de ere-penningers-club waarvan u 13 jaar lang
beschermheer hebt willen zijn en vooral goed mede in de gaten hebt gehouden dat
er zo om en nabij jaarlijks een nuttig en gezellig samenzijn plaatsvond. Dat be
antwoordt ook aan de intentie ervan, niet in het vergeetboek raken. Nu u beiden
zelf in deze club bent opgenomen dacht ik als volgt:
Als heel veel dank voor dit jaarlijks aangenaam verpozen
hebben wij voor een excursie gekozen.
Volgend jaar op het gemeentehuis in Etten-Leur,
voor ons een koud kunstje, zo dicht bij de deur.
