Van die 5 wethouders was de meest markante Harry Oomen. Ik zeg dat hier zonder
tekort te doen aan de kwaliteiten van de andere wethouders.
Harry Oomen was een geboren leider, had oog voor grote lijnen en details en hij
had het vermogen om met iedereen te kunnen opschieten. Van hem heb ik geleerd om
te gaan met de gevoeligheden vanuit de drie dorpen. Hij was een eenvoudig maar
een goed bestuurder.
Van de andere vier wethouders wil ik graag zeggen dat we steeds in grote colle
gialiteit, in grote vriendschap met elkaar konden omgaan. De sfeer in het Colle
ge was er ook een van gezamenlijkheid en ik kan u dat alleen maar illustreren
door te zeggen dat er in dit College in die afgelopen dertien jaar nooit gestemd
is geworden, echt formeel gestemd werd er nooit in dit College. Dat betekent dat
er toch geluisterd werd, dat er begrip was voor eikaars argumenten en dat er zo
lang gepraat werd, niet om anderen plat te praten maar toch dat er zolang gewo
gen werd en gesproken, dat we samen één besluit konden nemen. Dat betekende dan
ook dat we als College samen hand in hand de Raad in konden. Het is van veel
waarde, dat het College hand in hand in de Raad kan staan en zijn beleid kan
verdedigen. Dat betekent verschrikkelijk veel en dat heeft hier gekund. Er was
daarmee natuurlijk toch de bereidheid om compromissen te sluiten. Dat gaf uit
eindelijk een goed resultaat.
Graag wil ik de oud-wethouders Willemsen en Verkooijen en de zittende wethouders
Van Gils en Rops bedanken voor de vriendschappelijke manier waarop we hier met
elkaar konden omgaan.
Jack met jou heb ik het langst in het College gezeten, 10 jaar nagenoeg. Ik denk
dat ik mag zeggen dat wij vaak een tandem hebben gevormd maar niet de tandem die
ik laatst zag, waar jij op zat met Ulvenhout 700 want die kwam als laatste bin
nen via de verkeerde weg. Dat was een slipper. Ons tandem, in overdrachtelijke
zin, heeft denk ik goed gefunctioneerd. Ik ben jou daar zeer erkentelijk voor.
Ook bedankt voor datgene wat jij in jouw toespraak hebt gezegd.
Heel belangrijk in het samenspel in B. en W. is toch ook de rol van de gemeente
secretaris. Het moet een man zijn met veel petten.
In B. en W. een mede-bestuurder, in het overleg en in discussie met het Colle
ge. Een manager van de organisatie die de besluitvorming voorbereidt en uitvoert
en een vertaler van boodschappen tussen College en organisatie.
In de oud-secretaris had Nieuw-Ginneken een meer wetenschappelijk ingesteld man,
een jurist in hart en nieren, deskundig op veel fronten.
In secretaris Nuijten een jong en dynamisch manager, nodig om leiding te geven
aan een jong, even jong, en deskundig korps. Ik wens hem graag veel succes.
Maar, dames en heren, een College van B. en W. is in zijn functioneren helemaal
afhankelijk van de kwaliteit en de inzet van de medewerkers. In een open verhou
ding moet het bestuursproces zich ontwikkelen. Dit houdt in, open oog en open
oor voor eikaars argumenten.
Met name de laatste jaren heeft hier in dit gemeentehuis en daarbuiten een reor
ganisatie gestalte gekregen, die overigens gedragen werd door de hele organisa
tie, de hele werkgemeenschap. Dit betekende minder bureaucratie, meer intensief
samenwerken tussen afdelingen. Afdelingen samenvoegen, afslanken, zonder overi
gens uiteraard daarmee tekort te doen aan de werkgelegenheid.
Ik heb veel waardering voor de loyale manier waarop iedereen binnen de organisa
tie die reorganisatie heeft ondersteund. Dat was één stap, maar een tweede min
stens even belangrijke, die moet nog volgen. Dat is gericht op het overdragen
van bevoegdheden, van boven naar beneden. Niet alleen binnen de ambtelijke orga
nisatie maar ook vanuit de bestuurlijke naar de ambtelijke. Dwars door de hele
organisatie heen. Mandaatverlening, delegatie, dat zijn nieuwe kansen aan zowel
het Dagelijks Bestuur, het College van B. en W., als aan de organisatie.
