Hierbij wordt een oproep gedaan aan de C.D.A.-fractie in de Provinciale Staten dit waar te maken
en eens te luisteren naar de basis en in open discussie afwijkingen van standpunten uit te leggen.
Wat nu gebeurt maakt de mensen wars van politiek. Achter een bureau besluiten nemen over
leefgemeenschappen zonder naar de vertegenwoordigers uit deze gemeenschappen te luisteren. Of
zou het toch waar zijn dat de provincie te ver van de dagelijkse praktijk afstaat. G.S. hebben twee
jaar geleden werkregels opgesteld en suggesties gedaan naar de basis; mensen probeer zelf een
oplossing te vinden. Als de oplossing die aangedragen wordt niet in de kraam past gaat men
gewoon door alsof er geen werkregels gesteld zijn. Dit wordt ook verwoord op pagina 1 van de
notitie van burgemeester en wethouders.
Bij de Algemene Beschouwingen heeft de heer POSTHUMA een aantal opmerkingen geplaatst bij
het rapport Schampers. Hij zou die kunnen herhalen. Het ging toen om - het veronachtzamen van
het, toen juist vastgestelde, streekplan - het niet serieus nemen van belangen die de groene
gemeente in het bijzonder voorstaat, landschap, milieu, agrarische sector en recreatie - het
aandragen van kwasie oplossingen voor bestuurlijke en financiële problemen van Breda - en het
terugbrengen van de groene gemeente tot een schaal van 14.000 inwoners. Voor dat laatste is
thans wat vooruitgang geboekt inclusief de feitelijke erkenning door G.S. van het concept van een
groene gemeente. Daarmee wordt niet bereikt wat de gezamenlijke gemeenteraden voorstaan.
Daartoe zullen de grenzen nog wat verlegd moeten worden, met name bij Bavel en bij Riel. Nog
steeds wordt uitgegaan van een schaal die onvoldoende is voor een professioneel bestuur en een
goed toegeruste ambtelijke organisatie om alle taken te kunnen waarmaken. Nog steeds worden er,
in tegenstelling tot het door de provincie met de mond beleden beleid, hele kernen afgesplitst van
bestaande gemeenten. Dat gebeurt op grond van oneigenlijke en opportunistische overwegingen.
Als men in de argumentatie leest over het dorpse karakter van Ulvenhout versus dat van Bavel dan
vraagt men zich toch af waar hebben zij het over. De ontkenning van de relatie van Bavel met de
rest van de groene gemeente. Dat zijn zaken die boekdelen spreken. Het pleidooi voor de grote
groene gemeente is gehouden en onderbouwd op grond van zeer gedegen argumenten neergelegd
in kwalitatieve rapporten. Hij vraagt zich af wat de zin is geweest van de moeite die de gezamen
lijke gemeenteraden zich hebben getroost. Had men niet kunnen volstaan met het bouwen van een
stellage op de Lange Bunder en daarop een brandweerman te plaatsen die richting Breda spuit. Als
het eerste niet wordt gehonoreerd en het laatste wel dan krijgt de politiek weer een erg gevoelige
deuk. Toch vindt de P.v.d.A. dat bij voortduring en met kracht van argumenten, gevochten moet
worden voor behoud van Bavel en Riel voor de groene gemeente. Ook wanneer dat consequenties
mocht hebben voor de indeling bij het ene danwel het andere Wgr-gebied. De door het college
opgestelde reactie alsmede de ingediende motie worden van harte onderschreven.
De heer VAN DE PUT probeert herhalingen te vermijden. Was het voorstel van de heer
Schampers slecht, ook het voorstel van G.S. is onaanvaardbaar. Toezeggingen en uitspraken
blijken loze kreten te zijn. Er zou niet opgedeeld worden, er zou alleen over onbebouwde grond
onderhandeld worden, annexatie van zelfstandige grotere gemeenten zou achterwege blijven. Met
één kromme zin, pag. 5 van het voorstel, wordt Bavel ingepikt. Nieuw-Ginneken moet dat niet
pikken. De provincie treedt haar eigen doelstellingen met voeten; pag. 3 zegt dat het gaat om een
herindeling die erop gericht is iedere gemeente qua schaal en draagvlak zo toe te rusten dat deze,
rekening houdende met de taak, plaats en functie, haar taak nu en in de toekomst adekwaat kan
behartigen. Daarmee worden de eigen doelstellingen aangetast of men verkijkt zich op de taken
van de nieuw te vormen grote groene gemeenten. Vergelijk dat eens met de argumentatie die
wordt gehanteerd voor de samenvoeging van Zevenbergen, Klundert en Hooge en Lage Zwaluwe
om het industrieterrein Moerdijk te redden. Daarbij moet toch worden aangetekend dat Hooge en
Lage Zwaluwe alleen maar wilde uittreden uit het Industrie- en Havenschap en dat het de
provincie is die tot nu toe de kar trekt. Voor de taakstelling van een grote groene gemeente is
daadkracht en spankracht nodig. Wat ziet men, er wordt gestopt bij 19.000 inwoners; het verhaal
valt niet meer te volgen. Het is stuitend te moeten lezen dat Ulvenhout als dorpje maar naar
Baarle-Nassau moet omdat het toch geen hulp kan geven aan Breda.
4