spijtig vind en dat naar mijn mening andere mogelijkheden tot realiteiten hadden kunnen behoren.
Wat wel van belang is dat men ook als er grote politieke bestuurlijke meningsverschillen zijn men
toch tracht respect te hebben voor de opvattingen van bestuurders. Van welke stad of dorp dan
ook. Ik heb ervaren dat dit toch op redelijke wijze heeft kunnen plaatsvinden en zeker het werken
in het dagelijks bestuur van het stadsgewest, met u collega Nijpels, was voor mij een bijzondere
periode. Een periode die ik toch als vruchtbaar heb ervaren en ik hoop zeer dat het streven naar
één West-Brabant gerealiseerd gaat worden. Ja ik begrijp dat burgemeester Van Aperen, of hij
alleen maar burgemeester is of personeelsconsulent, dat is mij niet helemaal duidelijk, maar die
heeft blijkbaar uw loopbaanontwikkeling inmiddels geschetst. Ja daar moet hij misschien vandaag
nog wat aan wennen. Maar niet te min hartelijk dank voor de fraaie woorden en zeker ook dank
voor al datgene wat het stadsgewest in ambtelijke ondersteuning voor mij betekend heeft.
Collega Bax ik heb met u alsmede met de andere collega's, die deel uitmaken van de zuidkant van
de stad Breda, heel plezierig gewerkt. En met name op basis van gelijkwaardigheid niet geken
merkt door verschillen in inwonertallen hebben wij gestreefd om te komen tot de vorming van een
groene gemeente waarover ik dadelijk nog wat nader zal uitwijden. Ik ben blij dat u vanmiddag
nog eens publiekelijk kenbaar heeft gemaakt dat u van mijn kookkunst heeft genoten. Want ik zie
wat vrienden van het kookgezelschap in de zaal en die zag ik al een beetje gniffelen, maar jullie
hebben het goed gehoord ik kan echt wel een beetje koken. En wij gaan met de kring dat nog eens
een keer goed over doen. Burgemeester Van Aperen het contact dat ik met u heb gehad de
afgelopen 6 jaar was bijzonder. Het was hartverwarmend. Ik moet u zeggen dat de Belgische
bestuurscultuur een cultuur is waar we veel van kunnen leren. Niet alleen in de ontspannende zin
maar ook wel terdege in datgene wat aan concrete resultaten geboekt wordt. Als ik zie de wijze
waarop de stad Hoogstraten zijn inrichting vorm heeft gegeven. Energieke streven van u en uw
schepenen om aan regionale samenwerking te werken dan moet ik zeggen dat is bijzonder. En
inderdaad de contacten tussen ons hebben in ieder geval tot één concreet resultaat geleid namelijk
het ziekenvervoer naar het Baronieziekenhuis en het Ignatiusziekenhuis werd geregeld. Het was
toch verbazingwekkend omdat Hoogstraten een Belgische gemeente is dat het ziekenvervoer dan tot
het Belgische beperkt moest worden. We hebben daar samen met andere collega's aan gewerkt en
wat dat betreft grensoverschrijdende contacten waren en zijn zinvol. Vele inwoners uit onze
gemeente hebben wel eens gezegd als die nare herindeling toch moet plaatsvinden dan hebben wij
een voorkeur om aan te sluiten bij de stad Hoogstraten. Ik zelf vond en vind dat eigenlijk toch een
zinvol experiment. Maar dat was natuurlijk niet helemaal haalbaar. Gaarne had ik met u en met de
beide colleges het fietspad willen openen, we hadden afgesproken daar een wedstrijd van te
maken, u bent een uitstekend coureur maar ik dacht wij zullen zeker winnen want in wethouder
Rops hebben wij dacht ik een beter coureur. Niet te min wethouder u zult het nu zelf moeten doen
maar ik weet zeker dat de aanleg van het fietspad aan de hele zuidkant door vele mensen in de
regio gewaardeerd zal worden.
Dames en heren vandaag is dan het moment daar dat ik als burgemeester van deze groene
gemeente voor het laatst in uw midden ben. En dan ligt de periode van 6 jaar achter ons. Een
periode die voor mijn gezin rijk en warm is geworden. Een periode die ook voor mij persoonlijk
vol van bestuurlijke dynamiek was. Kennis en inzicht heb ik op het bestuurlijke vlak mogen
verwerven. Grenzen in figuurlijke zin en soms zelfs in letterlijke zin. Die heb ik ervaren in onze
pogingen om bestuurlijke veranderingsprocessen vorm te geven. En laat ik het vanmiddag toch
eens ronduit stellen. Ik vrees dat het politieke bedrijf in een kwaad daglicht gesteld gaat worden
door de wijze waarop een groot aantal van de genoemde veranderingsprocessen wordt aangepakt.
Het is mijn angst dat burgers het gevoel hebben dat deze processen veelal gedomineerd worden
door pure machtspolitiek ofwel het soms schaamteloos najagen van het blote eigen belang. Het
politieke in essentie het domein van het streven naar een goede samenleving is dan verworden tot
macht om macht. De politiek als arena waarin door de gladiatoren geen wapen wordt geschuwd.
Een geraffineerde strijd wellicht maar ook een schouwspel dat burgers vervreemdt.
10
