koehandel gebruikt. Ik kan ze geen ongelijk geven. Een dergelijk arrogant optreden van landelijke
partijen stoort mij en velen met mij. Als dan ook de woordvoerder van de PvdA, de heer Van
Heemst, op het eind van de debatten durft stellen, het besluit is gevallen, telt uw zegeningen, dan
kijk ik om mij heen, overzie het veld en constateer alleen maar dat onvoorstelbare zaken zijn
gebeurd. Voor hem is er maar één zegening: zijn staatssecretaris zit nog in haar stoel. Gedurende
twee dagen monoloog in Den Haag kwamen twee woorden, twee begrippen, veelvuldig terug:
verwevenheid en draagkracht. Beide termen in al hun definities werden evenwel niet toegepast
rond de scheiding tussen Galder-Strijbeek en Ulvenhout. Als ooit, mevrouw de voorzitter, sprake
is van enige verwevenheid op sociaal, maatschappelijk, economisch en kerkelijk terrein, dan is dat
wel tussen Ulvenhout en Galder-Strijbeek. Het is en blijft onbegrijpelijk dat beide kerkdorpen van
elkaar gescheiden zijn, zonder enig motief, zonder enig argument. De rijksweg is de grens,
hetgeen overigens ook betekent dat Ulvenhout delen kwijtraakt die eenzelfde verwevenheid met
elkaar hebben. Een rare, ik zou willen zeggen, een absurde situatie. Een kleine groene gemeente
met ongeveer 9.000 inwoners, waarbij in wezen voorbij wordt gegaan aan de meerwaarde van de
gemeente Nieuw-Ginneken die het zou kunnen betekenen voor die Grote Groene Gemeente.
Mevrouw de voorzitter, de besluitvorming rondom de gemeentelijke herindeling is een slechte
zaak voor de politiek. Gebleken is dat de landelijke partijen in de Tweede Kamer zich weinig
aantrekken van wat er leeft. Er wordt niet geluisterd naar de burgers. Op weinig democratische
wijze is een besluit van een coalitie-meerderheid doorgedrukt ten faveure van het kabinet en ten
nadele van onze burgers. Voor de wijze waarop dat is gedaan past maar één woord: bedroevend.
Dank u wel.
De heer ZWIJNENBURG (CDA): Ja, mevrouw de voorzitter, in tegenstelling tot de twee
voorgaande sprekers, was de behoefte aan deze vergadering bij ons niet groot, omdat, zoals de
heer Teunissen al opmerkte, we eigenlijk als raad van begin af aan gezamenlijk hebben opgetrok
ken en ook met een gezamenlijke verklaring hadden kunnen komen. Nu het toch is, wil ik graag
toch wat punten zo naar voren halen, die op veel punten zeg maar datgene overlappen wat door
voorgaande sprekers is gezegd en op een enkel punt daar misschien wat van afwijken. U hebt zelf
bij uw inleiding al melding gemaakt van het eigen initiatief, eigen initiatief dat in ieder geval op
zijn minst in de geest van de wet was en breed ondersteund werd in alle gemeenten die daarbij
betrokken waren, althans in de beginfase, en zeker heel breed ondersteund werd door onze
inwoners. Dan ga ik even nu naar de rol die in Den Haag gespeeld is door de diverse partijen.
Wat nu is gebeurd, dat is dat in wezen op basis van een geest van de wet op zijn minst, en
misschien zelfs op basis van de letter van de wet, een andere invulling is gegeven aan de
herindeling zoals die in het Brabantse speelt. Ik citeer uit de stukken uit de krant, ik heb die
discussie niet zelf bijgewoond, maar daar wordt dan toch toegegeven dat de wet eigenlijk toch wat
anders is toegepast dan naar onze opvattingen deze wet formeel en naar de letter toegepast had
moeten worden, maar omdat de Tweede Kamer dan toch medewetgever is, zou dat kunnen. Ik stel
daar dan kanttekeningen bij als datgene wat in de pers vermeld is juist is vermeld. Ik denk dat dat
toch een wat verregaande arrogantie is van de Tweede Kamer, omdat zij daarmee het advies van
de Raad van State passeert, passeert de besluitvorming in de Eerste Kamer, passeert het feit dat
Hare Majesteit een wet altijd nog van haar handtekening zal moeten voorzien om vervolgens in
het Staatsblad te worden gepubliceerd. Dan pas kun je naar mijn idee een nieuwe wet toepassen.
Nou, daar zal wel een draai aan gegeven worden dat het een uitleg van de wet is en dat het dan
toch nog binnen de regeltjes past. Wat voorop blijft staan is, dat het wonderlijk is als je een
procedure ingaat vanuit een bepaald uitgangspunt, een uitgangspunt wat heel breed gedragen werd
in den lande, je die uitgangspunten dan halverwege niet moet aanpassen. Ik denk dat je dan toch
de maatschappij behoorlijk daarmee kunt ontwrichten. We zijn verblijd dit weekend met het NG-
magazine. Ik zie daar wat koppen in. De eerste kop: historische wet herindeling Brabant. Ik denk,
nou, daar zijn we dan mee gezegend, dat we een historische wet hebben. Dat had wat mij betreft
in deze zin niet het geval hoeven te zijn, maar er staat een onderkopje bij: opening voor correctie
van de senaat blijft. Nou, dat zal dan op procedurele zaken moeten zijn. Ik denk dat we het daar
met z'n allen wel over eens zijn. Een tweede kop: Brokx, je zegeningen tellen. Nou, daar was ik
het snelst mee klaar, want die heb ik niet kunnen ontdekken. De derde: Van de Vondervoort: ik
