aanbevelen en spreker $oopt dan ook, dat de Raad
aan deze rooilijnen zijne goedkeuring zal hechten.
Spreker kan zich echter niat vereenigen met de
wijze, waarop de rooilijnen worden vastgesteldt
door Burgemeester en Wethouders in plaats van door
den Raad, met het noodlottig gevolg, dat ze waarde-
loos zullen zijn. Drie jaar geleden heeft de Raad
besloten de rooilijnen te laten vaststellen door
den Raad - de heeren Van den Hurk, Veltman en spre
ker waren daar tegen - om formaliteiten te ontgaan.
Aangenomen werd, hoewel spreker het tegenoverge
stelde betoogde, dat de rooilijnen zouden worden
vastgesteld op grond van artikel 3 der Woningwet
en dat Burgemeester en Wethouders op grond van arti-
kei 6 nadere eischen zouden stellen. Verder cwerd nog
gewezen op artikel 135 der Gemeentewet en op het
vaststellen der rooilijnen op grond van dat artikel,
wanneer het een verkeer^belang betrof. Dit z<bu door
den Raad neg steeds kunnen geschieden op grond van
artikel 135 der Gemeentewet voor verkeersbelangen.
Bur geraas ter en Wethouders hebben er echter de volks-
huisvesting met de ooren bij gesleept; zij zagen in
iedere rooilijnvaststelling tevens een belang van
de volkshuisvesting. Thans prae-adviseeren Burge
meester en Wethouders, dat het twijfelachtig is of
artikel 30 der Woningwet kan worden toegepast om tct
verbreeding van straten te komen. Dan zou dus de
bevoegdheid voortvloeien uit artikel 135 van de
Gemeentewet en zou vaststelling door Burgemeester
i jt f J.
en Wethouders verboden delegatie zijn. Anders be
staat gevaar, dat in een voorkomend geval de
rechtsgeldigheid der rooilijnen zal worden
bestreden en met groote kans op succes. Het aantal
gevallen, dat besluiten zijn ter zijde gesteld
wegens verboden delegatie, is legio.
De heer LAUREY merkt op, dat dit een verattderd
standpunt is.
De
i. v. j.1 J -1 V.
O .U +J ,'i u -
,v j .j v j c
j' j lie 'j. Jh r
