ten te bewij zen.Maar niemand deed daartoe een poging.
Alleen de conclusie,waartoe ik kwan,t.w.dat ik de?l
handelwijze van Grinneken- zou willen betitelen als
die van een gevaarlijken flesschentrekker en die
van Breda als die van een geraffineerden oplichter,
was voor den heef Loèrakker aanleiding voor een woord
van protest.Let wel,de motiveering van mijne beschul
diging bestreed hij niet.Eerst toe^een zekere M.B.in
de Bredasche -Courant nog eens extra-de aandacht ves
tigde op deze ook voor Breda niet onbelangrijke kwes
tie, verklaarde de heer Loerakker in een ingezonden
artikel,een paar dagen later,dat met de stukken kan
worden bewezen,dat mijne rede er geheel naast is ge
weest. Elke schaduw van -bewijs ontbrak,evenzeer als
een poging,om de meer bepaaldelijk door M.B.naar vo
ren geschoven stellingen uit mijn betoog te ontzenuwen.
Te betreuren is zulks zeer.Hij volgde liever den raad
van jufjgpuw Co in Heyermans"Allerzielen""Als je niks
zegt,praat je*t verstandigst".Maar al weer,is dat ern
stig werk?Is dat de juiste waardeering van hetgeen men
als raadslid verricht?Is dat naar den zin van de kie
zers?.
Maar er is meer.Wat dé Raad beslist,wordt hoe langer
hoe gekker.De voorbeelden liggen voor het grijpen in
de werkzaamheden van den Raad gedurende de laatste
twee jaren.Het begon al in 1929 met de brandspuit.
Liever werd er zes duizend gulden besteed voor een
Italiaansche spuit dan vier duizend gulden voor een
brandspuit van Hederlandsch fabrikaat."De Burger moest
een Fiat hebben",zei men.Maa4k het was dan ook een spuit
van"superieure hoedanigheden"Helaas, hebben we daarvan
nog niet veel bemerkt.