Yoor wat betreft de kappersalons en de fotografische ateliers
houdt de nieuwe regeling in vergelijking tot de oude eveneens een beper
king in. Als winkels worden voortaan alleen aangemerkt: besloten in
richtingen, waarin het bedrijf van dames- of herenkapper of dat van
portretfotograaf pleegt te worden uitgeoefend. Toneelkappers en zgn.
technische fotografen vallen derhalve niet onder de nieuwe regeling.
Als algemene norm bepaalt de wet dat het verboden is een
winkel voor het publiek geopend te hebben:
a. Op Zondag;
h. op werkdagen véór 5 uur;
c. op werkdagen na 18 uur.
Gelijk voorheen, is derhalve de algemene sluiting der winkels
op Zondag gehandhaafd. Het openings- resp. sluitingstijdstip is, in
afwijking van de oude regeling, voor alle werkdagen en voor alle win
kels gesteld op 5 resp. 18 uur. Dit laatste geldt evenwel niet van
18 tot 21 uur in de tijdvakken van 29 November t/m 4 December en van
20 t/m 24 December, op Zaterdag JO December en op 51 December.
Op het gebied van de uitzonderingen op de algemene normen ver
toont de wet een sterke afwijking van de oude regeling.
Als eerste uitzondering noemen wij de aan de raad toegekende
bevoegdheid om voor ten hoogste één werkdag per week, niet zijnde de
Zaterdag, het sluitingstijdstip op uiterlijk 22 uur te stellen. Met
uitzondering van de Boerinnenbond achten de standsorganisaties aanwij
zing van een zgn. koopavond gewenst. Aangewezen werd de Donderdagavond
tot de maximum toelaatbare tijdslimiet, zijnde 22 uur. Deze regeling
is conform overgenomen in bijgevoegd ontwerp. Waar het hier betreft
het geven van gelegenheid aan het publiek tot het doen van inkopen, en
de wet mede onder winkel verstaat iedere besloten inrichting, waar het
bedrijf van dames- of herenkapper of dat van portretfotograaf pleegt
te worden uitgeoefend, zijn laatstgenoemde inrichtingen van bedoelde re
geling uitgesloten.
Aangaande de halve-dagsluiting zijn door de verenigingen, met
uitzondering van de K.A.B., geen ster-men opgegaan. Evenzo wat betreft
de verplichte vacantie-sluiting.
De K.A.B. evenwel komt het voor dat de werknemers bij de
plaatselijke middenstand in het geheel geen halve vrije dag genieten,
om nog maar niet te spreken, aldus deze organisatie, van 12 vacantie-
dagen. Indien de raad anders mocht beslissen, zo vervolgt zij, dan
achten wij het gewenst de plaatselijke neringdoenden op een en ander
te wijzen.
Hoezeer wij ons kunnen verplaatsen in de gedachtengang van
ons plaatselijk K.A.B.bestuur, toch achten \vij momenteel geen termen
aanwezig beide regelingen te doen opnemen in de betreffende verordening.
Voor wat betreft de halve-dagsluiting, verschilt de nieuwe
regeling in zoverre van de oude, dat thans niet meer bepaald is, dat
de sluitingsverplichting slechts kan worden opgelegd met het oog op
het verlenen van een bij of krachtens wettelijke regeling voorgeschre
ven wekelijkse rusttijd aan het personeel. Ook de belangen van de win
kelier zelf kunnen dus voortaan het vaststellen van een sluitingsre
geling motiveren.
Daar het standpunt van de K.A.B. in deze derhalve geen steun
meer vindt in de wet, terwijl de overige verenigingen in deze geen zo
danige voorzieningen wensen, menen wij, ter beknotting van ons advies,
een nadere beschouwing van deze materie achterwege te kunnen laten.
Van de verschillende bepalingen, waarbij aan de gemeenteraad
in de nieuwe wet bevoegdheden zijn toegekend, is artikel 11 ongetwij
feld de belangrijkste.
In het onderhavige artikel wordt de mogelijkheid geopend
rekening te houden met plaatselijke omstandigheden, die afwijking van de
nor-male regeling gewenst maken.
